Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Το στοιχειώδες δικαίωμα στο λόγο


Στις δημοκρατίες το δικαίωμα του λόγου το έχουν όλοι. Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Όλοι δικαιούνται να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, να εκφράσουν τη γνώμη τους, με δυο λόγια να ομιλούν. Η αλαλία εξ άλλου είναι ίδιον των κτηνών· στους ανθρώπους – όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως – το δικαίωμα του λόγου είναι στοιχειώδες. Δεν χρειάζεται επιχειρηματολογία περί του αντιθέτου. 
Βέβαια, έχουν υπάρξει καθεστώτα, όπως οι δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής – που είναι στη μόδα σήμερα να θεωρούνται «μοντέλα ανάπτυξης» –, όπου η ελεύθερη και απρόσκοπτη χρήση του λόγου συνιστούσε κολάσιμη πράξη, ποινικό και πολιτικό αδίκημα.


Το ίδιο, επίσης, συνέβαινε και στις σοσιαλιστικές κοινωνίες. Όποιος εξέφραζε διαφορετική άποψη από αυτήν του κόμματος, φυλακιζόταν, εξοριζόταν στα φιλόξενα θέρετρα της Σιβηρίας και ενίοτε εξαερωνόταν. Το ίδιο υπέστησαν κατά κόρον και οι Έλληνες αριστεροί πολίτες οι οποίοι διώχθηκαν για τον πολιτικό τους λόγο (που μερικές φορές ενείχε και διεθνιστικές υπερβάσεις όσον αφορά την ελληνικότητα περιοχών της ελληνικής επικράτειας – όρα Μακεδονικό…). Τακτική που επαναλήφθηκε φρικωδώς και στη διάρκεια της δικτατορίας, όταν Έλληνες πολίτες φυλακίζονταν, βασανίζονταν, διώκονταν, εκτοπίζονταν – για τα λόγια τους.

Πράγμα που δεν συμβαίνει στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, τουλάχιστον χονδροειδώς, για να μην μπούμε σε ανούσιες συζητήσεις. Στη δημοκρατία η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ, σε όποια μορφή και με όποια συνοδευτική επιχειρηματολογία, είναι απαράδεκτη. Φυσικά, σε όλα τα δικαστήρια λόγο έχει και ο κατηγορούμενος, έστω κι αν έχει δολοφονήσει καμιά εκατοστή ανθρώπους, όπως πρόσφατα ο Νορβηγός ναζιστής. Η δημοκρατία τού έδωσε το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, να εκφράσει την άποψή του, να ακουστεί.

Κάθε, λοιπόν, αναφορά σε απαγόρευση λόγου συνιστά ευθεία προσβολή στη Δημοκρατία και την Ελευθερία. Όλοι μπορούν να μιλούν και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να φιμώνει τον άλλον ή να του αφαιρεί τον λόγο. Ένα ακόμα αναφαίρετο δικαίωμα – στις δημοκρατίες πάντα, και όχι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των σοβιετικών δημοκρατιών όπως τα απολαύσαμε με πολίτες που δεν μπορούσαν να πάνε από τη μια γειτονιά στην άλλη δίχως κομματική άδεια, πόσω μάλλον να ταξιδεύουν εκτός συνόρων. Όλοι έχουν το δικαίωμα να κυκλοφορούν απρόσκοπτα: από το περίπτερο έως τα Νησιά Γκαλαπάγκος… Επίσης, ένα άλλο προνόμιο της δημοκρατίας είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται η πλειοψηφία – όχι γιαουρτώνοντας ή σφαλιαρίζοντας τους πολιτικούς της αντιπάλους, για να βρει η Χρυσή Αυγή έτοιμο πεδίον δόξης λαμπρό, αλλά μέσα από τις κάλπες! Το να εμποδίζουν κομματικά υποκινούμενες ομάδες κρούσης τον οποιονδήποτε να εκφράζεται δημόσια, να κυκλοφορεί απρόσκοπτα, συνιστά απλά ποινικό αδίκημα. Οι απόψεις ότι κάποιοι δεν πρέπει να μιλούν, είναι επικίνδυνες για τη δημοκρατία και δίνουν επιχειρήματα στους εχθρούς της.

Στη χώρα μας τώρα – και ελπίζουμε και για πολύ ακόμα – θα υπερασπιζόμαστε την προβληματική μας Δημοκρατία, η οποία ωστόσο μας χαρίζει το δικαίωμα να ομιλούμε, διάολε! Η Ιστορία, που δεν καταγράφει λεπτομέρειες – ούτε διαθέτει εντολοδόχους για λογαριασμό της, να κρίνουν αν μπορεί κάποιος πολιτικός, για παράδειγμα, να πάρει απρόσκοπτα από το περίπτερο τσιγάρα – ασχολείται με σοβαρότερα θέματα, όπως με το να έχουν όλοι απρόσκοπτη πρόσβαση στα λόγια τους!

http://topontiki.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου