Την ξαδέρφη μου, ρε;

 

*του Δημήτρη Καμπουράκη

Έχω ακουστά για ξαδέρφες που έχουν κλείσει σπίτια. Είτε διότι ο ξάδερφος, υπερασπιζόμενος την τιμή της ξαδέρφης, πήγε φυλακή σκοτώνοντας αυτόν που την πείραξε. Είτε διότι ο ξάδερφος υπερασπιζόμενος την τιμή της οικογένειας, σκότωσε την άτακτη ξαδέρφη που τους ξεφτίλισε όλους μαζί στην κοινωνία. Είτε διότι ο ξάδερφος πηδούσε την ξαδέρφη και το ανακάλυψε η γυναίκα του μαζί με τους λοιπούς συγγενείς.

Είτε διότι η ξαδέρφη ήταν κακό σπυρί κι έβαλε όλη την οικογένεια να πλακωθεί για τα περιουσιακά. Είτε διότι η ξαδέρφη ήταν κουτσομπόλα κι έκανε άνω κάτω όλο το σόι με τις διαβολές και τις συκοφαντίες της.

Πάει ο παλιός ο τρόπος

*του Απόστολου Λακασά

«Κύριε, θα ήθελα να σας ζητήσω να κάνετε λίγο υπομονή. Ελπίζω ότι μετά τα Χριστούγεννα θα μπορώ να δώσω τα δίδακτρα»… Παρά την πικρή γεύση που αφήνει η παράκληση του 14χρονου κοριτσιού στον καθηγητή στο φροντιστήριο Αγγλικών σε γειτονιά του κέντρου της Αθήνας –πόσα άλλα παιδιά έχουν διακόψει τέτοιες «πολυτέλειες», αφού οι οικογένειές τους παλεύουν για τα στοιχειώδη– στρέφει τη σκέψη στη δύναμη που έχουμε όλοι μέσα μας να παλεύουμε για το μέλλον μας.

11 πράγματα που θα θυμάμαι από το 2012

*του Άρη Δημοκίδη
 

1) Η Ελληνίδα της Χρονιάς: Κατά τη γνώμη μου, η κυρία Σούλα, του ομώνυμου οίκου ανοχής. Η Σούλα Αλευρίδου χρησιμοποίησε έξυπνα το μάρκετινγκ, σπονσοράροντας ποδοσφαιρική ομάδα της Λάρισας, αλλά ταυτόχρονα βοηθούσε στα κρυφά κόσμο, ακόμα και αγοράζοντας φωτοτυπικό για σχολείο της Πάτρας.

 

Τα άπλυτα στη φόρα

*του Στέφανου Κασιμάτη

 

Το «λαμπερό» ζεύγος συνάπτει γάμο σκοπιμότητος. Σύντομα διαπιστώνουν όμως ότι τα συμφέροντά τους είναι ασύμβατα και τότε αρχίζει ο πόλεμος: ο καθένας βγάζει τα άπλυτα του άλλου στη φόρα. Ανελέητο ξεκατίνιασμα μέχρι τελικής πτώσεως, ενώ τριγύρω το φιλοθεάμον κοινό κάνει χάζι και σαρκάζει, ώσπου κάποτε κουράζεται και αρχίζει να ψάχνει για νέο χαβαλέ. Κάτι ανάλογο συμβαίνει τώρα στους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Πίσσα και πούπουλα

 

*Του Σταύρου Θεοδωράκη

 

Σύμφωνα λοιπόν με 2-3 σταρ της δημοσιογραφίας «η Ελλάδα θα βγάλει οσονούπω 1.3 τρισεκατομμύρια δολάρια από τα πετρέλαια που είναι κρυμμένα νότια της Κρήτης». Ελπίζω να προσέξατε την λεπτομέρεια: Όταν μιλάμε για κοιτάσματα, μιλάμε σε δολάρια (επαγγελματικές δουλειές - όπως CNN). Κάποια άλλα τρις δολάρια θα βγάλουμε και από το «οικόπεδο» έξω από το Καστελόριζο, «αν βεβαίως δεν δειλιάσουμε από τις απειλές των Τούρκων και προχωρήσουμε στην εξόρυξη».

Μεγαλώνω

 

Μεγαλώνω. Οι παλιοί μου δάσκαλοι φεύγουν, εδώ και χρόνια. Ο Δημαράς, ο Μουντές, ο Δαρδούφας… Πολλά από αυτά που έμαθα στο σχολείο, με γκρίνια και πολλά νεύρα, μου έχουν φανεί πολύ χρήσιμα στην εδώ και δυόμισι δεκαετίες ενήλικη ζωή μου. Με έχουν ξελασπώσει κανονικά. Ποιος να το φανταζόταν..
Μεγαλώνω. Θυμάμαι τα μαγαζάκια που έδωσαν τη θέση τους στα σημερινά πολυκαταστήματα, τα σπίτια που δόθηκαν αντιπαροχή για να φτιαχτούν πολυκατοικίες σκέτα θηρία.

Ξέρω απ’ έξω τους τίτλους, τους ηθοποιούς, τους σκηνοθέτες και τις υποθέσεις των ταινιών της δεκαετίας του ’80 και του ’90 γιατί τις είδα. Πήγα στις συναυλίες που τώρα ανακαλύπτουν οι σημερινοί εικοσάρηδες. Έχω 33άρια και 45άρια βινύλια. Πολλά. Χιλιάδες. Ο ανιψιός μου ο Στέφανος, ετών 7, δεν ξέρει καν τι σημαίνει πικάπ..

Οι σειρήνες του λαϊκισμού με ένα άρθρο!

*του Κώστα Τριαντάφυλλου

Το χάιδεμα των αυτιών της κοινωνίας, η κολακεία του λαού, των διαφόρων τάξεων, των συντεχνιών και άλλων συμφερόντων είναι ασθένεια που μαστίζει τον τόπο μας. Θεωρείται από τα κομματικά επιτελεία ως ο ευκολότερος και ο ασφαλέστερος τρόπος για τη διεύρυνση της πελατείας και την τελική κατάκτηση της εξουσίας. Όποιος φωνάζει περισσότερο, όποιος υπόσχεται τα πάντα και σκύβει το κεφάλι κάθε φορά που λέει τη λέξη «λαός», είναι ο καταλληλότερος!

Εθνικόν είναι ό,τι αρέσει εις τον Λαόν» έλεγε ο Θ. Δηληγιάννης! «Οίκαδε» κραύγαζε το 1920 η βασιλόφρων «Ηνωμένη Αντιπολίτευσις»! «Όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά» υπόσχονταν αναίσχυντα υπουργοί στους αγρότες μας. Βασικό χαρακτηριστικό του λαϊκισμού είναι η απλοποίηση της σύνθετης πραγματικότητας σε εύπεπτα σχήματα τα οποία μπορεί να έχουν ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα, αλλά απευθύνονται κυρίως στο θυμικό των ανθρώπων.

Ανύπαρκτη πολιτεία

*του Σταύρου Θεοδωράκη

Βρήκαμε λοιπόν την λύση και για την Χρυσή Αυγή. Ήταν τόσο εύκολη που απορώ γιατί δεν την είχαμε δει τόσους μήνες. Σαν το κινητό που το ψάχνεις και τελικά είναι στην τσέπη σου. «Θα βγάλουμε εκτός νόμου τους νοσταλγούς του Χίτλερ και του Παπαδόπουλου» και η χώρα θα γίνει ξανά ένας δημοκρατικός παράδεισος. Αυτή είναι η «πράσινη» λύση γιατί υπάρχει και η «κόκκινη». Να καταγγείλουμε τα μνημόνια, να διαγράψουμε μονομερώς το χρέος, να μοιράσουμε (!) λεφτά στον κόσμο και αυτομάτως Κασιδιάρης και Παππάς θα βγουν στην ανεργία.

Ζητώ, ο ταλαίπωρος.... να μπαλωθώ!

 

Είναι τρεις.... αλλά κανείς τους δεν μας κάνει. Κάποιος τους ε(Ξ)πέλεξε.... αλλά εμάς δεν μας αφορά. Τέταρτος άλλωστε, κατά τα σημερινά αναγκαία δεδομένα του μέσου Ευρωπαίου Έλληνα, δεν υπάρχει. Δε φταίμε εμείς γι' αυτό. Ας φρόντιζαν οι μεγάλες ....αόρατες(!) δυνάμεις.
Κι αν τελικά υπάρξει, η επιλογή μας θα 'ναι άραγε ορθή και ποιός "κοινός νους" αυτό θα κρίνει;

Αν δεν είναι επίκαιρο το παρακάτω πολιτικό ποίημα του Καβάφη...... Και οι σκέψεις, δικές σας!

"Ας φρόντιζαν" του Κωνσταντίνου Καβάφη

Κατήντησα σχεδόν ανέστιος και πένης.
Aυτή η μοιραία πόλις, η Aντιόχεια
όλα τα χρήματά μου τάφαγε:
αυτή η μοιραία με τον δαπανηρό της βίο.
Aλλά είμαι νέος και με υγείαν αρίστην.

Τα δάνεια της ανεξαρτησίας που έφεραν την εξάρτηση

*του Γρηγόρη Γιοβανόπουλου

 

Τι είναι το δημόσιο χρέος; “Είναι το μόνο κομμάτι του εθνικού πλούτου που ανήκει σε όλο το λαό”. Το δημόσιο χρέος είναι δημιούργημα των εμπόρων-τραπεζιτών των κρατών της Σικελίας, της Γένοβας και της Βενετίας κατά τα τέλη του Μεσαίωνα. Όταν τα κράτη αυτά παρήκμασαν, δάνεισαν πολλά χρήματα στην Ισπανία κατά τον 16ο αιώνα. Κατόπιν από τον 17ο αιώνα δάνεισαν την Ολλανδία, και από τις αρχές ως τα μέσα του 18ου αιώνα η Ολλανδία δάνεισε πολλά χρήματα στην Αγγλία και αυτή στη συνέχεια δάνεισε στην Αμερική. Στην Ελλάδα το σύστημα του δημόσιου χρέους έχει τις ρίζες του στην επανάσταση του 1821.

Ο καθηγητής της Δημόσιας Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας Ανδρέας Ανδρεάδης το βιβλίο του «Ιστορία των Εθνικών δανείων, το 1904, τ' αρχίζει μ΄ αυτόν εδώ τον τρόπο: «C' est une lamentable histoire que celle de la dette hellenique (είναι μία αξιοθρήνητος ιστορία τα χρέη της Ελλάδας)».

Τρεις συν ένας μύθοι

*του Αλέξη Παπαχελά

Για να βγούμε από την κρίση είναι αναγκαίο να καταλάβουμε τι ακριβώς μας συνέβη. Δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο με μια μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης «στα κάγκελα» και στα όρια των αντοχών της. Υπάρχουν όμως ζωντανοί μύθοι που έχουν μπει πια στις φλέβες και τα μυαλά εκατομμυρίων συμπολιτών μας. Πρόκειται για μύθους που δικαιολογούνται από τη μακρά παράδοση που έχουμε στη συνωμοσιολογία και στην επίρριψη ευθυνών για όλα μας τα δεινά στους ξένους.

Κήρυξαν τον πόλεμο στις μπανάνες!

 

Την ώρα που ο κόσμος κυριολεκτικά καίγεται από τις επιπτώσεις των νέων μνημονιακών μέτρων, την ώρα που οι εκπαιδευτικοί αγωνιούν για τις απολύσεις, τις μεταθέσεις με απόφαση του Υπουργού, τις συγχωνεύσεις των σχολείων, την αξιολόγηση που είναι προ των πυλών, η Συνδικαλιστική Παράταξη Τελευταίο Θρανίο, κήρυξε τον πόλεμο στις μπανάνες Dole που με απόφαση του Υπουργείου μοιράστηκαν σε κάποια σχολεία της χώρας!!

ΠΑΣΟΚ: Μοιραίοι άνθρωποι

 

*του Δημήτρη Καμπουράκη

Όταν ένα κόμμα παίρνει την κατηφόρα, οι παλιοί που το καβάλησαν στην ακμή του και το οδήγησαν στην κατρακύλα, κάθονται σε μια γωνιά χωρίς να πολυμιλούν κι αφήνουν να βγει μπροστά η νεότερη γενιά. Δεν αρχίζουν να σουρομαδιούνται σαν τις λαϊκές Κατίνες. Αυτό ξέρω εγώ, με το μικρό μου το μυαλό.

Αν μάλιστα πιστεύουν ότι οι πράξεις τους που ώθησαν το κόμμα τους στην κατρακύλα ήταν επιβεβλημένες για το καλό της χώρας, τηρούν ακόμα περισσότερο αυτό τον κανόνα της σιωπής και της περίσκεψης. Αφήνουν άπλετο χώρο σε νεότερους που δεν βαρύνονται με τις δικές τους δουλείες και επιλογές, προσφέροντας μόνο θετικά για την υποβοήθησή τους.

Εμένα αύριο θα μου κόψουν το μισθό. Αν πω "Παρών", θα πιάσει;

Μόλις μπόρεσα να "ρίξω" λίγο τον επώδυνο πυρετό που με βασανίζει απο χθες, καθότι όπως όλοι οι Έλληνες πολίτες, έτσι κι εγώ και οι συγκάτοικοί μου στην πολυκατοικία, "τιμούμε" τη συγκυβέρνηση και τις αποφάσεις της, που μας έφεραν τα Μνημόνια ...μας "μέσα"!!!!, και είπαμε "ΝΑΙ" στο πακέτο που έφτασε ως δωράκι στου καθενός την τσέπη και με σθένος υψώσαμε ανάστημα λέγοντας "ΟΧΙ" στις ανέσεις μας!!!
Όπερ σημαίνει δεν έχει πετρέλαιο, δεν έχει ξύλα, δεν έχει καν σόμπα για να ζεσταθεί το κοκαλάκι μας, παρά εκμεταλλευόμαστε την αγανάκτησή μας που ανεβάζει την πίεση, άρα και τη θερμοκρασία σώματος, για να μην πω, τί καλοκαιρία αισθάνεσαι με ανεβασμένο τον πυρετό!

Γύφτισσα τον εβύζαξε

 

*του Δημήτρη Καμπουράκη

Στην περιοχή του νομισματοκοπείου στο Χαλάνδρι, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων έκανε ψηφοφορία με το ερώτημα αν τα παιδιά των τσιγγάνων της περιοχής πρέπει να γίνουν δεκτά στα δύο δημοτικά σχολεία της περιοχής, όπου φοιτούν και τα δικά τους παιδιά. Το αποτέλεσμα των ψηφοφοριών ήταν 234 ψήφοι υπέρ του αποκλεισμού των μικρών ρομά και 4 ψήφοι υπέρ της κοινής φοίτησης. Ένας ψήφισε λευκό.

Συμφωνώ απολύτως μαζί τους. Αν είχα παιδί που φοιτούσε σε κάποιο απ’ αυτά τα σχολεία, δε θα γούσταρα να είναι στην ίδια τάξη με γυφτάκια. Εξυπακούεται ούτε με παιδιά μαύρων, Αλβανών, Βουλγάρων, Πακιστανών ή Αιγυπτίων. Κυρίως όμως με παιδιά γύφτων.

Βαλκανικοί Πόλεμοι, οι πόλεμοι που διπλασίασαν την Ελλάδα

 

*του Γρηγόρη Γιοβανόπουλου

Στις 14 Ιανουαρίου 1844, στην Ελληνική Εθνοσυνέλευση και καθώς γινόταν τοποθετήσεις στο άρθρο 3 σχετικά με το τι θα χαρακτήριζε τον Έλληνα πολίτη, ο Πρωθυπουργός Ιωάννης Κωλέττης παρενέβη και μεταξύ άλλων είπε:…... Ἐν τῷ πνεύματι τοῦ ὅρκου τούτου καὶ τῆς μεγάλης ταύτης ἰδέας εἶδον πάντοτε τοὺς πληρεξουσίους τοῦ Ἔθνους να συνέρχωνται διὰ να ἀποφασίσωσιν οὐχὶ πλέον περὶ τῆς τύχης τῆς Ἑλλάδος ἀλλ' ὁλοκλήρου τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Έτσι για πρώτη φορά ακούγεται , αλλά και καθιερώνεται ο όρος «μεγάλη ιδέα».

Το γαρ πολύ του κιτς(!) γεννά παραφροσύνη...

Ναι βρε παλικάρια... ας εξ-ευρωπαϊστούμε. Επιτέλους, μετά απο τόσα χρόνια στη σκιά των εταίρων μας των αγαπημένων, ας αφήσουμε στην άκρη τη χωριατοσύνη μας, την επαρχιώτικη νοοτροπία μας.
Στην Ευρώπη ανήκουμε. Ας σταματήσουμε να τσαλαπατάμε την εθνικιστική αισθητική των κυρίων, που πάνω στο σακάκι της συγκυβέρνησης σωτηρίας που φόρεσαν (χάρη μας έκαναν, θαρρούν), δεν ταιριάζει το αναχρονιστικό της αναβίωσης της ιστορίας του έθνους μας.
Με ποιό δικαίωμα μοστράρουμε τη γαλανόλευκη σε εθνικές επετείους, και τιμούμε ήρωες της Ελλάδας, για να μην ξεχνάμε και να μαθαίνουν οι νέες γενιές;
Είναι το γαλανόλευκο της ιστορίας μας κιτς(!) και δεν ταιριάζει στην ευρωπαϊκή κουλτούρα της αριστεράς που δεξιοφέρνει μέσα σε μια κυβέρνηση κατοχικού μνημονίου.

ΕΛΛΗΝΕΣ... Τι γίνεται τελικά;

Του Γρηγόρη Γιοβανόπουλου

 Η ταινία του Γιάννη Σμαραγδή "Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι" με θέμα τη ζωή ενός μεγάλου Έλληνα του Ιωάννη Βαρβάκη με ένα διεθνές cast με τους Σεμπάστιαν Κοχ, Κατρίν Ντενέβ, Τζον Κλιζ, Λάκη Λαζόπουλο, Άκη Σακελλαρίου, Κώστα Σόμερ, Χριστόφορο Παπακαλιάτη κλέβει τις (διεθνείς) εντυπώσεις με διάφορους διάσημους ανθρώπους να συνιστούν σε όλους να το παρακολουθήσουν. Να παρακολουθήσουν δηλαδή τη ζωή ενός Έλληνα που έγινε ο πιο πλούσιος άνθρωπος στη Ρωσία. Ενός ανθρώπου που ευεργέτησε τη Ρωσία αλλά και τη μικρή του πατρίδα να ελευθερωθεί από τον Τούρκο δυνάστη τον οποίο οι «πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι «εγλυφαν» ασύστολα.
 Παράλληλα έχουμε το «τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα» ένα εκπληκτικό τραγούδι στα ισπανικά όπου όλες οι λέξεις είναι Ελληνικές.

Κρίσεις για τα αίτια της Μικρασιατικής καταστροφής

*του Γρηγόρη Γιοβανόπουλου

 

90  χρόνια πέρασαν από το καλοκαίρι του 1922και την μεγάλη καταστροφή που σημάδεψε ανεξίτηλα την πορεία του Ελληνισμού.

 

Η μικρασιατική τραγωδία ήταν όχι μόνο μια σκληρή στρατιωτική ήττα αλλά κυρίως μια  πολιτική  ήττα και μια άνευ προηγουμένου απομόνωση της Ελλάδας, απομόνωση που συγκρίνεται μόνο με αλήστου μνήμης εποχή του 1897.

 

Το πρώτο κουδούνι…

Γράφει η Αγνή Σμπόνια

Μια νέα σχολική χρονιά αρχίζει και εύχομαι να είναι μια χρονιά προόδου και δημιουργίας.
 Ευχή μου είναι η καινούργια χρονιά να έχει όσο το δυνατόν λιγότερες εντάσεις και περισσότερες επιτυχίες για τους μαθητές μας, που είναι το αύριο του τόπου μας και η ελπίδα μας για ένα καλύτερο μέλλον.
Η εκκίνηση κάθε σχολικής χρονιάς σηματοδοτεί την αφετηρία νέων ελπίδων και νέων προσδοκιών καθώς η παιδεία αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αγαθά και θεμελιώδη παράγοντα ανάπτυξης και διαμόρφωσης ενεργών πολιτών ικανών να ανταπεξέλθουν στις σύγχρονες εθνικές αλλά και υπερεθνικές προκλήσεις.

Το σχολείο την εποχή του μνημονίου

Γράφει ο Νίκος Μεντζίνης
Δάσκαλος - Πρόεδρος ΝΤ ΑΔΕΔΥ Ηρακλείου

 «Ζητώ συγγνώμη από τους δασκάλους εκείνους,
που μέσα σε φρικιαστικές συνθήκες,
προσπαθούν να στραφούν ενάντια στην ιδεολογία,
ενάντια στο σύστημα και στις πρακτικές όπου έχουν παγιδευτεί,
με τα λιγοστά όπλα που βρίσκουν στην ιστορία και στη γνώση που ‘διδάσκουν’.
Είναι ήρωες».
Λουί Αλτουσέρ

Στην κόλαση του Κάλε Γκρότο

*του Γρηγόρη Γιοβανόπουλου

Τον μήνα Αύγουστο κατά τη διάρκεια της μακραίωνης ελληνικής ιστορίας έλαβαν χώρα σημαντικά ιστορικά ,πολιτικά ,στρατιωτικά γεγονότα που σημάδεψαν τον Ελληνισμό.

-Τον Αύγουστο του 480 π.Χ σκοτώνεται ο Λεωνίδας στη μάχη των Θερμοπυλών, μαζί με τους 300 Σπαρτιάτες, και τους 700 Θεσπιείς.

-Αύγουστο    υπογράφτηκε η Συνθήκη των Σερβών

-15 Αυγούστου τορπιλίστηκε η Έλλη από τους Ιταλούς

Κρίση και συνδικάτα

Γράφει: Νίκος Μεντζίνης
Πρόεδρος του Νομ. Τμήματος ΑΔΕΔΥ Ν. Ηρακλείου

Η πολυποίκιλη κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, αλλά και την Ευρώπη στο σύνολό της, δεν θα μπορούσε να μην έχει και τα αποτελέσματά της σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής μας ζωής και ιδιαίτερα στον συνδικαλισμό. Σε μια εποχή που κατεδαφίζονται κατακτήσεις χρόνων, που οι εργαζόμενοι βιώνουν για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες, το ίδιο το φάσμα της πείνας, είναι φυσικό να αναδύονται και να γίνονται αν όχι πλειοψηφία, αλλά τουλάχιστον να εμφανίζονται με επιμονή απόψεις απολίτικες, γενικεύσεις, ακόμα και εθνικιστικές ή ρατσιστικές κορώνες.

Τί Τραπεζικό Σύστημα θέλουμε;

(Σκέψεις για δημιουργία μίας Πανελλήνιας Συνεταιριστικής Τράπεζας) του Γιώργου Μητροπέτρου

Μετά την απορρόφηση του υγιούς ενεργητικού της ΑΤΕ από την Τράπεζα Πειραιώς και τις επερχόμενες αλλαγές σε όλο το τραπεζικό περιβάλλον, με την δημιουργία τεσσάρων ή λιγότερων τραπεζών, πρέπει να γνωρίζουμε προς τα πού πάει το όλο σύστημα.
Πρέπει, να δούμε δηλαδή, ποια είναι η μετοχική σύνθεση αυτών των νέων τραπεζών, όπου, από μια μικρή ματιά βλέπομε, πως είναι ένας κυκεώνας από υπόγειες διαδρομές ανάμεσα σε ντόπιους και ξένους «επενδυτές» από θεσμικούς , offshore,επενδυτικά funds κ.λ.π.
Όλοι αυτοί είναι, που προτεραιότητα τους έχουν τα χρηματοοικονομικά κερδοσκοπικά παιχνίδια.
Βρίσκεις σε όλες τις μετοχικές συνθέσεις που διαχέονται σε όλες αυτές τις τράπεζες, κάθε καρυδιάς καρύδι, επώνυμους αλλά και ανώνυμους, θεσμικούς και μη επενδυτές.

Ο Δούρειος Ίππος του συστήματος

 

γράφει ο Σπύρος Παπαδάς

Καθημερινά ακούγεται το όνομα της Χρυσής Αυγής για κάποιο λόγο. Λέξεις θαμμένες βαθιά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, όπως " ναζισμός" και "στρατόπεδα συγκέντρωσης", έγιναν μέρος της καθημερινότητάς μας. Τί άλλαξε μέσα σε 1 χρόνο, και οι Έλληνες, έγιναν νοσταλγοί του Τρίτου Ράιχ;
Κατ'εμέ η αρχή βρίσκεται στο κίνημα των Αγανακτισμένων. Εκεί ξεκινάει η αναγέννηση της Χ. Αυγής. Όταν εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων συγκεντρώνονταν στο Σύνταγμα, χωρίς κανένα ιδεολογικό πλαίσιο,χωρίς κανένα σαφή στόχο, και δευτερευόντως, χωρίς ηγέτη. Τα παραπάνω, πέρα απ'το γεγονός οτι συνέβαλλαν στην παταγώδη αποτυχία του κινήματος, νομιμοποίησαν την Χρυσή Αυγή.

Πηγαίνοντας στην Εν Αυλίδι Παράσταση της «ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ ΕΝ ΑΥΛΙΔΙ»

Όπως μου συμβαίνει πάντα με τα θαύματα, προσήλθα εντελώς ανυποψίαστος.
Ένας ταλαιπωρημένος αστός, μεσήλικας, που δυσανασχετούσε για το μακρύ της πορείας (από το πάρκινγκ του τσιμεντάδικου μέχρι την κερκίδα) μέσα στη ζέστη που δεν έλεγε να μαλακώσει αν και ο ήλιος είχε για τα καλά κρυφτεί και άφηνε μόνο το πορτοκαλί του ορίζοντα να μαρτυρά το τέλος της ημέρας.
Καθώς όμως διάβαινα δίπλα στις σιδηροτροχιές που ήσαν από τη μια μεριά και από την άλλη πλάι στο σκυθρωπό τοίχο του εργοστασίου, μετά δίπλα στο σκονισμένο ακρογιάλι που στεκόταν αμίλητο, ύστερα πλάι στα παλιά αρβανίτικα σπίτια με τα χαμηλά σφραγισμένα παράθυρα, ένοιωσα ξαφνικά ότι ταξίδευα πίσω στο χρόνο περνώντας ανάποδα τις ιστορικές περιόδους, μέχρι που έφτασα μπροστά από το Ναό.

Η Ευρώπη είναι το σπίτι μας. Μην το παίξετε στα ζάρια!

Το παρόν κείμενο αποτελεί παρέμβαση 25 ατόμων, από την νέα γενιά, που παρεμβαίνουν στην παρούσα αστάθεια, ζητώντας το αυτονόητο. Τη διασφάλιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας.

Είμαστε νέοι Έλληνες, από κάθε γωνιά της χώρας, κάθε μορφωτικού επιπέδου, διαφορετικής επαγγελματικής και εισοδηματικής κατάστασης. Δεν μας ενώνει κανένα κόμμα, παρά μόνο η αγάπη για τη χώρα μας.
Οι επόμενες ημέρες είναι καθοριστικές για την ευρωπαϊκή πορεία της πατρίδας μας. Κρίνουμε, επομένως, υποχρέωση μας να παρέμβουμε στο δημόσιο λόγο επιχειρώντας, με το κείμενο μας, να εξωτερικεύσουμε τις ανησυχίες μας και να αποσαφηνίσουμε μερικά βασικά σημεία.

Σύγχρονη Ιδεολογία...

Του Βαγγέλη Κατσαρού
Χημικός Μ.Ε.
Με τον όρο ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ νοείται το σύνολο των φρονημάτων ενός ανθρώπου και η προσήλωσή του σε ηθικές αρχές, αξίες και ιδέες χωρίς ιδιοτέλεια. Στο χώρο της φιλοσοφίας, ο όρος ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ εμφανίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα από το Γάλλο Ντεστούτ ντε Τρασύ για να δηλώσει τη μάθηση η οποία είχε σαν αντικείμενό της την εξέταση των ιδεών στη βάση του φυσιολογικού και ψυχικού μηχανισμού του ανθρώπου. Ο Μαρξ θεωρεί ως ιδεολογία, το σύνολο των ιδεών και ιδεωδών μιας ορισμένης κοινωνικής τάξης ενώ ‘ιδεολόγοι’ είναι όλοι όσοι αναγνωρίζουν ως πρωτεύοντα παράγοντα της ιστορικής εξέλιξης τις ιδέες και όχι τα υλικά συμφέροντα.

Μπούμπα Δημητροκάλλη: Εκείνα τα πέτρινα χρόνια του σήμερα...

Ο αδελφός μου ο Νίκος
….κι ο Μάης ανθεμόεις
και συ χρονών δεκαενιά….

Ήταν ακόμα σκοτάδι, όταν τη μαγιάτικη νυχτερινή γαλήνη κομμάτιασε ο μεταλλικός θόρυβος των κλειδιών, που άνοιγαν τα κελιά του κτηρίου 15, στο Χαϊδάρι. Τα σκυλιά και οι ναζί ούρλιαζαν στη γλώσσα τους, που δεν καταλαβαίνατε. Καταλαβαίνατε όμως πολύ καλά τι θα ακολουθούσε.
Με τα κοντάκια των όπλων τους, σας έσπρωχναν ν’ ανεβείτε σε καμιόνια. Άναψαν τις μηχανές και το κομβόι ξεκίνησε.
Το μυαλό σου άρχισε να δουλεύει γρήγορα. Έπρεπε να ειδοποιηθούν οι δικοί σου άνθρωποι. Η οικογένειά σου, η οργάνωσή σου, οι σύντροφοί σου. Χρειαζόσουν μολύβι και χαρτί. Το μολύβι βρέθηκε κι όσο για το χαρτί….ο μπερές που φορούσες είχε άσπρη φόδρα.. Την ξήλωσες κι άρχισες πάνω της να γράφεις:

Σύντροφοι ευτυχώς ηττηθήκαμε

Άρθρο του Γιάννη Μανώλη
Πολιτικός Επιστήμονας

Το πρώιμο σοκ από τα αποτελέσματα των εκλογών, διαδέχτηκε μία γαλήνη καθώς και αίσθηση ανακούφισης. Και αυτό γιατί μέχρι την Κυριακή όσοι από εμάς υποστηρίζαμε την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και λέγαμε ότι το μνημόνιο είναι μεν απάνθρωπο, αλλά ήταν μονόδρομος και περιλαμβάνει επίσης και κάποια ορθά πράγματα, ήμασταν από δοσίλογοι, βολεμένοι, υπηρέτες των τραπεζών μέχρι στην καλύτερη των περιπτώσεων σχιζοφρενείς.

Και ο ελληνικός λαός υπό το κράτος της οργής και της σύγχυσης, κατά σύμπτωση, έβγαλε το σωστό αποτέλεσμα. Έδωσε στην ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ 149 έδρες ώστε να μην μπορούν να κυβερνήσουν, δεν έβαλε στη Βουλή τη Δράση, τη Δημιουργία Ξανά και τη ΔΗΣΥ, και έδωσε επίσης έμμεση εντολή στις δυνάμεις της άρνησης και της λαϊκίστικης ακροδεξιάς να σχηματίσουν κυβέρνηση.

Η πλάνη του σχολαστικισμού του κ.Βενιζέλου

του Βαγγέλη Κατσαρού
Χημικός

Bebe genie (ευφυές μωρό) είχε αποκαλέσει η Μελίνα Μερκούρη τον κ. Βενιζέλο όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ζήτησε τη γνώμη της για τον σημερινό αρχηγό του ΠΑΣΟΚ κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ΄90.
Είκοσι χρόνια μετά ο κ. Βενιζέλος αρχηγός πλέον του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί με μοναδικό όπλο τη διάνοιά του να πείσει τους Έλληνες ότι το κόμμα του μπορεί να είναι πρώτο και να ξαναπαίξει ρόλο στη διακυβέρνηση της χώρας.

Δ.Ματράκας: "....ψίτ, παίδες, μην ψήνεστε, δεν τα καταφέρατε ποτέ"

Παρελθόν αποτελεί η Νέα Δημοκρατία και η ΟΝΝΕΔ πλέον για τον Δημήτρη Ματράκα, ο οποίος είχε εκλεγεί πρόεδρος της νεολαίας του κόμματος στην Εύβοια.
Με μια ιδιαίτερα καυστική επιστολή δηλώνει την παραίτησή του και φέρεται κατά του Αντώνη Σαμαρά, δείχνοντας ...σίγουρα... μετανοιωμένος για τη στήριξη που είχε δείξει πριν δύο χρόνια στον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας....
Η επιστολή του Δημήτρη Ματράκα ολόκληρη:

Με έκπληξη και αηδία διαπίστωσα ότι λόγω των εκλογών η Ν.Δ. μου στέλνει μηνύματα, mail και προσκλήσεις συμμετοχής σε συγκεντρώσεις. Τα κεντρικά κόμματος και Νεολαίας που με τη συνεργασία προέδρου ΝΟΔΕ και βουλευτικών γραφείων, διέγραψαν στα κρυφά, πριν 1,5 χρόνο, εκλεγμένο Πρόεδρο Ν.Ε. ΟΝΝΕΔ και εκατοντάδες μέλη γιατί «δε βγαίναν τα κουκιά», ώστε να επιβάλουν ουρανοκατέβατη διοίκηση εξ’ Αθηνών, έχουν το θράσος να με συμπεριλαμβάνουν σε λίστες κινητοποίησης.

Ήρθε η ώρα να ξεχωρίσει η «ήρα από το στάρι»

του Γιάννη Μανώλη
Πολιτικός Επιστήμονας

Αν ένας ασθενής είχε την ευκαιρία να επιλέξει ανάμεσα στον ξαφνικό θάνατο και την εντατική, κατά πάσα πιθανότητα θα επέλεγε το δεύτερο. Αυτές είναι οι δύο επιλογές που είχαμε με την νέα δανειακή σύμβαση. Δηλαδή, να επιλέξουμε είτε τον ξαφνικό θάνατο ή να εισαχθούμε στο νοσοκομείο. Ο τρίτος δρόμος που ευαγγελίζονται ψευδό-πατριώτες από τη δεξιά και λαϊκιστές από την αριστερά, είναι μία μεγάλη πλάνη εφάμιλλη του «λεφτά υπάρχουν». Δυστυχώς, στην κατάσταση που έχουμε φτάσει δεν υπάρχει εναλλακτικός δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα. Και τα πράγματα πρέπει να εξετάζονται όπως πραγματικά έχουν, όχι όπως θα θέλαμε να ήταν ή όπως θα έπρεπε να ήταν. Και εγώ θα ήθελα να μπω στην Αγία Σοφία καβάλα στο άλογο, αλλά πιστέψτε με, τουλάχιστον τη δεδομένη στιγμή, είναι αδύνατο να πραγματοποιήσω το όνειρο μου.

Σίμος Κεδίκογλου: Θέλω η Εύβοιά μου να καρπωθεί την ανάπτυξη των ελληνορωσικών σχέσεων

«Οι Έλληνες αισθάνονται ότι τους έχουν κοροϊδέψει και πρέπει να εκφραστούν για να μην εκραγούν. Πρέπει να αποφασίσουν εάν θέλουν σταθερότητα και ομαλότητα ή ακυβερνησία και έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη». Αυτό επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ο Σίμος Κεδίκογλου, υπεύθυνος τομέα ΜΜΕ της Νέας Δημοκρατίας και υποψήφιος βουλευτής Εύβοιας, απαντώντας στο ερώτημα: ποιο είναι το διακύβευμα των εκλογών, υπογραμμίζοντας, παράλληλα, ότι υπάρχει μείζον ζήτημα δημοκρατικής νομιμοποίησης του Κοινοβουλίου και της Κυβέρνησης.
Επίσης, τόνισε την ανάγκη επίτευξης του στόχου της αυτοδυναμίας για να υπάρξει βιώσιμη κυβέρνηση την επομένη των εκλογών, που θα εφαρμόσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, ενώ χαρακτήρισε τις κυβερνήσεις συνεργασίας αναποτελεσματικές και αδύναμες.
Επανέλαβε ότι η Ελλάδα μπορεί να επιβιώσει εάν χτυπήσουμε τη ρίζα της οικονομικής μας κακοδαιμονίας, το γεγονός ότι η Ελλάδα εδώ και τρείς δεκαετίες καταναλώνει πιο πολλά από όσα παράγει, εισάγει πιο πολλά από όσα εξάγει. Η ελληνική οικονομία έχει στερέψει από ρευστό και χρειάζεται νέο καθαρό χρήμα.

Κ.Χαϊνάς: Εάν η παρουσία μου είναι χρήσιμη, θα συμμετέχω στις εκλογές με τη Δημοκρατική Αριστερά

Ο Κώστας Χαϊνάς μιλάει αποκλειστικά στην Ονειροπαγίδα για το ενδεχόμενο συμμετοχής του στο ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Αριστεράς, δεδομένου πως έχει προταθεί το όνομά του ομόφωνα απο την τοπική οργάνωση της Εύβοιας, ενώ σχολιάζει τη στάση της ευρύτερης αριστεράς και την πορεία που ακολουθεί ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ.
Επιπλέον τάσσεται υπέρ των συνεργασιών πολιτικών δυνάμεων με προϋπόθεση την προγραμματική σύγκλιση, τις αξιόπιστες πολιτικές και τα αξιόπιστα και άφθαρτα πολιτικά πρόσωπα.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη:

Παρελάσεις ποιητική αδεία…

*του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Οι νεαρές κοπέλες που παρέλασαν ντυμένες αρχαίες Ελληνίδες κρατώντας ελληνικές σημαίες στο Περιστέρι μπορεί να πιστωθούν στη σχετική ιστορική σύγχυση που διακατέχει τον ελληνισμό, πλην όμως ποιητική αδεία όλα επιτρέπονται. Κι αν όχι όλα, πολλά.

 Όπως οι μαθητές που κάνουν μούτρα και δεν χαιρετούν τους επισήμους όταν περνούν μπροστά τους. Όπως τα αστυνομικά μέτρα και οι αντιδράσεις που προκάλεσαν σε όσους αισθάνθηκαν πως αδικούνται γιατί δεν τους επέτρεψαν να μουντζώσουν τους υπουργούς με την ησυχία τους.

Όπως η κοτζάμ κυβερνητική σύσκεψη που έγινε για να αντιμετωπισθεί ένα από τα μείζονα προβλήματα της πτωχευμένης χώρας, μετά την επιτυχή έκβαση του PSI: πώς θα γίνει η παρέλαση της 25ης Μαρτίου, πώς θα προστατευθεί στοιχειωδώς η αξιοπρέπεια των θεσμικών παρισταμένων και πώς τα αγήματα θα τηρήσουν τον βηματισμό τους χωρίς μολότοφ, δακρυγόνα και το λοιπό ρεπερτόριο του μπάχαλου.

Κώστας Σιγανός: Η αθλιότητα του Υπουργείου Παιδείας σχετικά με τα επιμίσθια των εκπαιδευτικών του εξωτερικού

Όταν συζητούνταν οι διάφορες περικοπές των υπουργείων ενόψει του PSI πρώτη η Κα υπουργός της παιδείας έβαλε τον όβολό της. Και τι ήταν αυτός; Ήταν το νέο πετσόκομμα των επιμισθίων των εκπαιδευτικών που υπηρετούν στο εξωτερικό. Ήταν η με πλάγιο τρόπο ανάκλησή μας πια ,από τα σχολεία της ομογένειας, χωρίς όμως να το ανακοινώνει επίσημα! Αφού το επιμίσθιο, φτάνει σε μερικές χώρες αποκλειστικά για την κάλυψη και μόνο του ενοικίου.

Θα μου πει κάποιος καλοθελητής «ε, τότε γύρνα πίσω » αλλά σίγουρα δεν είναι εκεί το θέμα και κυρίως αν είσαι οικογενειάρχης, και αν έχεις δύο παιδιά που ήδη βρίσκονται στο λύκειο και με κανένα τρόπο δε μπορούν τώρα πια να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που έχει το ελληνικό λύκειο! Είσαι υποχρεωμένος να καθίσεις και να φας ότι λεφτά κατάφερες να μαζέψεις τα πρώτα τρία χρόνια (που δε φτάνουν ούτε για τους πρώτους έξι μήνες ) και να ξενοδουλεύεις τα απογεύματα (όπως οι Αλβανοί κάποτε στην Ελλάδα…) για μερικά μαύρα ψωροδολάρια.

Την πιστολιά την άκουσαν όλοι, αλλά για τον φόνο δεν ξέρει κανείς τίποτα

Της Κατερίνας Χατόλα

Το τελευταίο διάστημα, η κοινή γνώμη «βομβαρδίζεται» με ειδήσεις που αφορούν αποκαλύψεις κρουσμάτων διαφθοράς του κρατικού μηχανισμού (μίζες στο Υπουργείο Ανάπτυξης, συμμορία στο ΙΚΑ Καλλιθέας), αποκαλύψεις για ύπαρξη πλήθους «μαϊμού αναπήρων» που λάμβαναν αληθινά επιδόματα, κλπ.

Μαζί με τα ρεπορτάζ για τα «κατορθώματα» και τα παράνομα αποκτήματα των αποκαλυφθέντων και συλληφθέντων, προβάλλονται και δηλώσεις ή συνεντεύξεις αρμοδίων υπουργών (εντός της αρμοδιότητας των οποίων συνέβησαν τα «παρατράγουδα»), οι οποίοι περιγράφουν, σχολιάζουν και ελεεινολογούν την κατάσταση και απαριθμούν τα μέτρα που ελήφθησαν για «να μπει επιτέλους το μαχαίρι στο κόκκαλο». Αναμφισβήτητα, κορυφαίος στην δραματική παρουσίαση τέτοιων γεγονότων υπουργός, είναι ο κύριος Λοβέρδος, το βλέμμα και το ύφος του οποίου δεν αφήνει και πολλές αμφιβολίες στους τηλεθεατές ότι, ο άνθρωπος την έχει πάρει πολύ «επί πόνου» την όλη ιστορία.

Ο Τραγικός κ.Σαμαράς...

Του Βαγγέλη Κατσαρού

(χημικός)

‘Υπογραφές τέτοιου είδους ο Σαμαράς δεν βάζει’ είχε πει ο πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Σαμαράς μέσα στην Κ.Ο του κόμματος, όταν η τρόικα είχε ζητήσει τις υπογραφές των πολιτικών αρχηγών ως εγγύηση για την δόση του Δεκεμβρίου του 2011. Θεωρούσε όπως ο ίδιος έλεγε ότι ο λόγος του προς τους δανειστές μας, αρκεί. Αυτές οι γεμάτες πατριωτισμό κουβέντες ενθάρρυναν τους πολυβασανισμένους Έλληνες πιστεύοντας ότι ο μέχρι τότε ενδοτισμός της κυβέρνησης Παπανδρέου είχε ένα αντίπαλο δέος και μάλιστα τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Όμως η διάψευση των λόγων του κ. Σαμαρά, προϊόντος του χρόνου ήταν κόλαφος τόσο για τους ανυποψίαστους και απελπισμένους Έλληνες όσο και για ένα σημαντικό αριθμό βουλευτών του οι οποίοι τον πίστεψαν, τον στήριξαν και τον ανέδειξαν στην ηγεσία της Ν.Δ.

Η φυλή… ΠΑΣΟΚ

Του Γιάννη Σιδέρη

Το 1989 που στιγματίστηκε στην ιστορία ως «βρώμικο 89», λίγοι πιστεύαμε ότι το ΠΑΣΟΚ θα αντέξει απέναντι στην σκληρή, και εν πολλοίς ανήθικη επίθεση, που δεχόταν από Αριστερά και Δεξιά, από τα δύο εχθρικά μεταξύ τους στρατόπεδα, που τα χώριζε μίσος, εκτελέσεις, βασανιστήρια, αίμα, θάνατος...

 Ήταν τότε που οι δύο παρατάξεις πίστεψαν ότι θα διαμοιράσουν τα ιμάτια του διασυρόμενου κινήματος του ριζοσπαστικοποιημένου μικροαστισμού, με τον λαϊκιστή αλλά μαγνητικό ηγέτη του συρόμενο στα ειδικά δικαστήρια.

Θεωρούσαν το ΠΑΣΟΚ ένα κόμμα- έκτρωμα που παρεισέφρησε και αναδιέταξε την καθορισμένη ιστορική διανομή της εκλογικής πελατείας.

Ο Δημήτρης Αναγνωστάκης, για την υποψηφιότητά του με τη ΔΗΜ.ΑΡ.

Φυσικό επακόλουθο μπορεί να θεωρηθεί η υποψηφιότητα του Δημήτρη Αναγνωστάκη στις εθνικές εκλογές, μετά την προσχώρησή του στη Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη.
Παρ' όλα αυτά, μιλώντας μαζί του μετά και την ανακοίνωση του ονόματός του για το ψηφοδέλτιο του κόμματος στην Εύβοια, ο Δημήτρης Αναγνωστάκης επισήμανε πως "Έχω απο την πρώτη στιγμή διευκρινίσει με απόλυτη σαφήνεια και κατηγορηματικό τρόπο πως η ένταξη μου στη Δημοκρατική Αριστερά έγινε δίχως όρους και προαπαιτούμενα. 

Η προσχώρηση μου στο νέο αυτό κόμμα της Αριστεράς δήλωνε και σηματοδοτούσε τη διάθεση μου για πλήρη στράτευση και αξιοποίηση της όποιας πολιτικής μου εμπειρίας σε όποιο μετερίζι εκτιμούσε η Παράταξη ότι θα της ήμουν χρήσιμος.

Όταν ηγέτες δε βρίσκονται στα πρόσωπα, ηγέτης γίνεται ο ίδιος ο λαός.

 Τα τελευταία χρόνια η πολιτική στη χώρα μας περνάει βαθειά κρίση. Κόμματα, πρόσωπα, συνδικαλισμός νοσούν και μαζί τους νοσεί και υποφέρει η ίδια η ελληνική κοινωνία.
 Οι Έλληνες ήταν για χρόνια συνεπαρμένοι από τις «Σειρήνες του πράσινου παραδείσου» των δανεικών και της ρεμούλας, της λογικής της αρπαχτής και της λαμογιάς χωρίς όριο. Ο ελληνικός λαός υπέστη απίστευτη πλύση εγκεφάλου από αργυρώνητα Μ.Μ.Ε. και πραγματικά από λαός λεόντων έγινε λαός προβάτων, καλοθρεμμένων αλλά νωθρών.
 Μετά από δεκαετίες διακυβέρνησης από πράσινους αριστεροκουλτουριάρηδες μεγάλα κομμάτια του ελληνικού λαού έπαψαν να δρουν, να σκέπτονται, να παράγουν έργο, να ακολουθούν το δύσκολο δρόμο του κάματου κι επέλεξαν να ακολουθήσουν τον «εύκολο» αλλά εκ του αποτελέσματος βραχύβιο δρόμο της παρασιτικής επιβίωσης. Ακόμα και παραδοσιακά δραστήρια και αποδοτικά μυαλά έπαψαν να μιλούν με τα έργα τους και υιοθέτησαν την επιζήμια λογική της πνευματικής και ηθικής υποδούλωσης στο προσωπικό και κοντόφθαλμο συμφέρον.
 Μέσα σε λίγα χρόνια το δημιουργικά επιθετικό πνεύμα του Έλληνα χάθηκε, αλλοιώθηκε, μεταλλάχτηκε…

Η μάχη της Κακιάς Σκάλας (15-11-1944)

Του Βασίλη Πετράκη*

Λίγοι γνωρίζουν ότι η πρώτη μάχη που έγινε στην Εύβοια , μεταξύ των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και των Κατοχικών Γερμανικών δυνάμεων , είναι η μάχη της Κακιάς Σκάλας . Οι περισσότεροι, γνωρίζουνε την περιοχή , από τα αυτοκίνητα που κατά καιρούς « πέφτουν » στη θάλασσα και από τις τσιπούρες των ιχθυοτροφείων που υπάρχουν εκεί .

Στις 15-1-1944 στη μία μετά το μεσημέρι η Γερμανική μηχανοκίνητη φάλαγγα από 15 αυτοκίνητα με αυτόματα όπλα , πολυβόλα , αντιαρματικά πυροβόλα κι από 120 – 150 άντρες φτάνει στις οργανωμένες θέσεις των ανταρτικών τμημάτων .

Σταμάτης Γκάβαλης: "Τί πρέπει να αλλάξουμε και πώς"

Με την επιτυχή ολοκλήρωση του PSI το πολιτικό σύστημα της Ευρώπης έβαλε ένα φρένο στις ανεξέλεγκτες αγορές, οι οποίες τα τελευταία χρόνια προσπαθούν να θεμελιώσουν ένα στρεβλό καπιταλισμό τύπου καζίνο. Οι αγορές είχαν φτάσει στο αποκορύφωμα της απληστίας με σκληρά κερδοσκοπικά χτυπήματα εις βάρος των κρατών που η συνέχειά τους θα είχε σαν αποτέλεσμα τη λεηλασία και τη πλήρη εξαθλίωση των πολιτών.
Με τη στρατηγική που ακολουθήθηκε από την Ε.Ε, παρόλα τα λάθη και τις καθυστερήσεις που παρατηρήθηκαν αρκετές φορές, η χώρα μας απέφυγε την άτακτη χρεοκοπία. Εξασφαλίσαμε τα ‘’ προς το ζην ’’, δεν αλλάξαμε νόμισμα, κρατήσαμε σε βασικό επίπεδο τη κοινωνική συνοχή μας και πλέον μας δίνεται η δυνατότητα να ελπίζουμε ότι σταματάει η περιπέτεια της χώρας και μπορούμε να αρχίσουμε να βλέπουμε το αύριο με αισιοδοξία.
Η Ελλάδα έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ.

Β.Κατσικόπουλος: Ο αθλητισμός σε περίοδο κρίσης

Β.Κατσικόπουλος: Ο αθλητισμός σε περίοδο κρίσης

Επαναπροσδιορισμός των αξιών του αθλητισμού, τονίζει ο καθηγητής φυσικής αγωγής, Βασίλης Κατσικόπουλος πως απαιτείται, σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση έχει "χτυπήσει" και τον εν λόγω χώρο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του:

Τα τελευταία τριάντα περίπου χρόνια, από τότε που στην πατρίδα μας ξεκίνησε ο διαχωρισμός του επαγγελματικού από τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, ξεπήδησαν οι πρώτες μεγάλες επιτυχίες τόσο σε ομαδικό όσο και σε ατομικό επίπεδο.

Συμεών Κεδίκογλου: Στα χρόνια της παρακμής

Ο λαϊκισμός φουντώνει καθημερινά. Δηλητηριάζει όλες τις πτυχές του κοινωνικού μας βίου. Και ο θυμός που έγινε οργή και μετά μίσος θολώνει την ικανότητα διάκρισης, ποιο είναι σωστό, ποιο λάθος, ποιο το σημαντικό και ποιο το ασήμαντο.

Πριν λίγες μέρες, είδαμε στα Μέσα Ενημέρωσης εφοριακούς με επικεφαλής συνδικαλιστές να εμποδίζουν συναδέλφους τους να λάβουν μέρος σε διαγωνισμό για την συμμετοχή τους σε επίλεκτο σώμα ελεγκτών. Το πόσο η φοροδιαφυγή κατατρώει την οικονομία μας, το πόσο άδικη είναι και ποιος την πληρώνει τελικά έχει αναλυθεί πολλές φορές.

Έστω και αργά, γίνεται μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα σώμα που θα είναι πιο ευέλικτο, πιο ανεξάρτητο και χωρίς τις γνωστές αγκυλώσεις της ελληνικής γραφειοκρατίας. Ποια σοβαρή απάντηση θα μπορούσε να προβληθεί για την εμπόδισή του; Τι θράσος απύθμενο είναι αυτό; Ότι θέλουμε η επιλογή να γίνεται πελατειακά και όχι με εξετάσεις; Η πιο αθώα εκδοχή. «Χαλάει η πιάτσα» και μαζί χάνεται το «μέλι» για κάποιους; Ίσως. Αλλά γιατί να δώσουν λογαριασμό;

Οι ήρωες παλεύουν σαν τους Έλληνες....

Ο φίλος Σπύρος Παπαδάς, μας έστειλε το παρακάτω κείμενό του, με το οποίο απευθύνεται σε όλους τους ξένους για την παρούσα κατάσταση στη χώρα μας:

Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην Σουηδία στα πλαίσια ενός προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών. Μιλώντας με παιδιά απο άλλες χώρες διαπίστωσα οτι έχουν μια αντίληψη ότι η Ελλάδα είναι κάτι σαν την Ουγκάντα, και ότι προσπαθούν να μας σώσουν κλπ. Έτσι αποφάσισα να σηκώσω στο ιστολόγιο μου ένα κείμενο, για το πώς αντιλαμβάνεται ένας νέος Έλληνας την παρούσα κατάσταση, για να ευαισθητοποιηθούν οι ξένοι σχετικά με το Ελληνικό ζήτημα.

Γ.Σπύρου: "Πως μπαίνει ο πάτος στο βαρέλι"

Ίσως φανεί εριστικός σε κάποιους, ίσως προκλητική η σκέψη του, όμως αν δεις την ουσία των πραγμάτων όπως αυτά εξελίσσονται στη χώρα μας, πώς να μη βρεις στα λόγια του μια γερή δόση αλήθειας, βασισμένη στην ίδια την ιστορία που βαδίζει σε μονόδρομο για να βρει το μέλλον της.
Ο λόγος για το δικηγόρο Γιώργο Σπύρου, ο οποίος θέλησε να μοιραστεί μέσω της Ονειροπαγίδας τις σκέψεις του, σχετικά με τα επεισόδια της Αθήνας και πώς τελικά αυτά μπορούν να επηρεάσουν την πορεία της χώρας μας και να βάλουν …πάτο στο βαρέλι, κάτι που δεν έχουν καταφέρει ως τώρα παρά τις «φιλότιμες» προσπάθειες τους, οι διάφοροι πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες, όπως ο Υπ. Οικονομικών και ο Πρωθυπουργός. Ο Γιώργος Σπύρου δίνει τις δικές του απαντήσεις....

Αδαμάντιος Πεπελάσης: "Ο Γ. Παπανδρέου είπε πολλά ψέματα"

9 Μαρ 2012
Αδαμάντιος Πεπελάσης: "Ο Γ. Παπανδρέου είπε πολλά ψέματα"

Διαπρεπής οικονομολόγος, χρόνια καθηγητής σε αμερικανικά πανεπιστήμια και με μακρά θητεία στη διοίκηση τραπεζών, είχε το προνόμιο να διατελέσει συνεργάτης και φίλος όλων σχεδόν των πρωθυπουργών της Μεταπολίτευσης. O Αδαμάντιος Πεπελάσης τους έζησε όλους από κοντά, τους συμβούλευσε και συγκρούστηκε μαζί τους.

Ο ίδιος αρνήθηκε τη θέση του βουλευτή επικρατείας που του πρότεινε τόσο ο Κ. Καραμανλής όσο και ο στενός φίλος του, Α. Παπανδρέου.